Cadair Idris

Tsjonge, dat was me gisteren wel weer een dag. ‘s Ochtends in bed lag ik nog uit te zoeken hoe ik met de bus naar ons huisje moest komen, want de weersvoorspellingen waren bedroevend.  De avond ervoor was mijn reservering in een hostel in Barmouth teniet gedaan, omdat er anderen ook in het hostel verbleven en ze dat vanwege COVID onverantwoord vonden. Ik zag het echt niet meer zitten. 
 

Uiteindelijk heb ik toch besloten om te gaan wandelen. Niet zo maar wandelen, de Cadair Idris met zijn 900 meter hoogte, stond op het programma ! En daarna nog 15 km naar Barmouth. De Cadair Idris-tocht was prachtig, met zo nu en dan een flard mist, wat regen, een ietsepietsje zon en heel veel schitterende uitzichten. De top was in de mist met heftige wind. Daarna dus vooral afdalen naar Barmouth in de stralende zon waar ik om 5 uur aankwam. Mooi dat ik zonder problemen deze zware etappe had gehaald ! 
 

Zal ik een hotelkamer voor 120 Pond ( nog zo’n € 160) nemen ?  Uiteindelijk besloot ik toch te gaan kamperen, kwam op de camping , zag dat ze pods hebben (een pod is een soort trekkershut). Er was zowaar nog eentje vrij, dus daar slaap ik nou 3 nachten. Dus behalve een rustdag nog een extra dag vanwege het verwachte slechte weer.  Overmorgen loop ik de Rhinogs op, een stel bergen die ruiger, leger en rotsiger zijn dan Cadair Idris met af en toe klauteren. Mijn boekje zegt dat dit de zwaarste etappes van de hele tocht zijn. Ik ben benieuwd ! 
 

Vandaag en morgen geniet ik van het niks doen ! Zo kunnen mijn moeie voeten, benen en lijf weer op kracht komen. 
 

De afgelopen 2 dagen ging mijn route naar het Westen, vanaf Barmouth gaat de route alleen nog maar noordelijk.  Nog iets moois: ik heb nu 360 km afgelegd , ruim 70 % van de route ! Langzaamaan komt het einde in zicht, ook al weet ik maar al te goed dat de komende etappes zeker niet de makkelijkste zijn. Maar gisteren, op weg naar de Cadair Idris-top heb ik ook gevoeld hoeveel sterker ik nu ben in vergelijking met het begin; Selle had zeker gelijk toen ze schreef dat de eerste week het zwaarst voor je lijf is.