De Rhinogs

De afgelopen 2 dagen ben ik door een gebergte getrokken dat de Rhinogs heet. Mijn boekje had me al gewaarschuwd, maar toch: Pfoeh, dat viel niet mee ! Op beide dagen zaten er lange stukken zonder pad bij. Dan moet je zelf je weg zoeken, de pijl van de GPS op de telefoon geeft alleen een richting aan. De hele tijd goed opletten waar je je voeten neerzet, maar ook voor je kijken of er niet een rots aankomt. Dan weer op zoek naar een “faint path, that you are likely to lose”, zoals het boekje me fijntjes waarschuwt. 
 

Gisteren kwam ik om half zes aan, voldaan maar heel moe. En ik was nu heel blij dat ik in mijn onderkomen voor 2 nachten moest boeken, dus vandaag was een erg nodige rustdag. 
 

Mijn onderkomen is trouwens het voormalig landhuis van de familie die zo’n 150 jaar grootgrondbezitters van deze vallei waren, een statig, donker en serieus gebouw. Een grote tegenstelling tot mijn wildkampeerplekje van de nacht daarvoor is bijna niet denkbaar !