Bye bye Brecon Beakons

Ik zit in een café dat The Kings Head Inn heet met een pint cider voor me. Veel Britser krijg je het niet ! 
 

Vanmiddag ben ik aangekomen in Llandovery en daarmee ben ik het hele heuvelgebied dat de Brecon Beakons heet, doorgelopen. En het was nog mooier dan ik gehoopt had, het was spectaculair. Hoge bergen, steile kliffen, meren, prachtige wandelpaden. De foto’s zeggen het wel. 
 

Gisteren was ook zo’n heerlijke wandeldag met als verrassing dat ik ineens bij een camping aankwam. Een waar paradijsje gerund door een ouder echtpaar, waar ik in de schaduw van de appelboom kampeerde. 
 

Waar het gisteren nog zonnig was, heeft het vannacht aardig wat geregend en gewaaid. Vanochtend trok het weer open, nu valt er zo nu en dan een drupje. 
 

Morgen trek ik de Camarthen Fans in; ik dacht dat het een wat golvend landschap zou zijn, maar iemand waarschuwde me voor bog. Dat is typisch Engels veenachtig moeras (voor de kenners: boven  op de Moel Fferna ligt het ook). Ik ken het ook van Schotland en weet hoe moeizaam het loopt. We zullen zien. Ik slaap morgenavond in Ty’n Y Cornel, het meest afgelegen hostel van Wales heet het, ik ben benieuwd. 
 

Zodadelijk na het eten heb ik nog een lastige taak. Ik moet boodschappen doen voor zeker de komende vier dagen, maar weet tegelijkertijd dat alles wat ik koop, ik ook de heuvels op moet slepen en mijn rugzak is al zo zwaar ! 
 

Jullie allemaal bedankt voor de leuke, opbeurende reacties, het doet me echt goed. En Selle heeft helemaal gelijk dat na de eerste week van een trektocht het allemaal makkelijker gaat, ook al ben ik langzamerhand wel weer aan een rustdag toe.