Opnieuw het blikje en een wijdse blik ( voor even)

Gisteren leek het verhaal van het gasblikje klaar te zijn, maar, lieve lezers, niets is minder waar.

Wijs geworden door mijn ervaringen van gister om het juiste blikje te vinden, had ik dat, plus een bezoek aan Le Puy tot mijn hoofddoelen van vandaag gesteld. De weg naar Le Puy was niet moeilijk te vinden en goed te doen: vooral een lange afdaling met wat kleine heuveltjes omhoog. 

Onderweg in het eerste dorp meteen naar een blikje gevraagd, maar de Butagas-verkoper keek zorgelijk. Wellicht in het volgende dorp bij de Intermarche en anders in Le Puy. In de Intermarche ( en de plantenzaak ernaast) hadden ze dit soort niet, dus door naar Le Puy. Ik begon me nu toch echt zorgen te maken of ze dit blikje in Frankrijk wel verkochten. Tijdens het fietsen bedacht ik me dat ik op de verkeerde plek zocht: ik moest naar een outdoor-zaak zoeken. Nou, Le Puy is een pelgrimsoord, grote kans op een wandelwinkel. 

In Le Puy ging ik direct naar de Office de Tourisme en daar verwezen ze me door naar de enige outdoorzaak in Le Puy. " Hoe lang is die nog open " vroeg ik. Dat bleek dus nog 5 minuten te zijn. Ik spring op de fiets , volg de aanwijzingen, vind de winkel in eerste instantie niet maar daarna gelukkig wel . Hij is nog open, ik storm ( met mijn bijna lege blikje in de hand) naar binnen. De verkoper kijkt er naar en schudt zijn hoofd: normaal heeft-ie ze wel, maar ze zijn allemaal uitverkocht ! "Weet je ergens in Le Puy waar ze wel nog op voorraad zijn ?" Hij schudt zijn hoofd opnieuw en draait zich naar een andere klant. Maar zo makkelijk komt-ie niet van mij af, dus ik blijf dralen, met het blikje als een talisman in mijn hand. 

Uiteindelijk, na veel schouder-ophalen komt ineens het woord " Decathlon" uit zijn mond. Natuurlijk wil hij zijn grote concurrent , de sportzaak die alle kleintjes de das omdoet niet meteen noemen. 

Aanwijzingen waar de Decathlon ligt, vraag ik niet meer aan hem, dat is te pijnlijk, dus terug naar het Office du Tourisme. De zaak blijkt net buiten de stad te liggen en als ik binnenstap zie ik meteen een hele stapel van de juiste blikjes mij toelachen. Gevonden ! 

Helemaal blij installeer ik me op de camping, draai een was en hang 'm op. Daarna ga ik dan eindelijk Le Puy bekijken ( mijn tweede doel van de dag, weet je nog). Als eerste beklim ik een van de twee rotsen die Le Puy rijk is en kijk met een wijdse blik uit over de stad. De bijgaande foto laat er iets van zien. Maar als ik daar sta, zie ik ook donkere wolken zich samenpakken boven het dal: onweer op komst ! 

Ik ren de trappen van de rots naar beneden, terug naar de camping , nog net op tijd om mijn bijna droge was te redden. Het volgende uur lig/zit ik in mijn tent, omringd door half-natte kleren, te luisteren naar de kletterende regen op het tentdoek.  Ik denk niet dat ik nog terug de stad in ga ....